ဤခရီး နီးလွန်း၏
ရေးဖွဲ့သူ- မေယုတာရာ
လူ့လောကကြီးထဲ ငိုစပြုရင်းဝင်လာခဲ့
မွေးကင်းစမှ ၅ နှစ်ထိ ကလေးဘဝမှာ
မိဘရင်ခွင်ထဲ ပျော်ပျော်လေးပဲကွယ်
စိုးရိမ်သောက အလျဉ်းမရှိ၊ လောကကြီးက ငါနဲ့တစိမ်း
မိဘထက်ပိုချစ်သူဟူ၍ နတ္ထိပါပဲ။
တစ်ခါ ၁၅ နှစ်အရွယ်ထိ လူကလေးဘဝ
ပူပန်စရာတွေ မတွေးတတ် ကခုန်ကစား စာဖတ် အိပ်ပျော်
မိဘအပြင် ချစ်တတ်သူတိုးလာပြီ ဆရာ၊ဆရာမများ
လောကကြီးက ချစ်စရာကြီးပါလား။
တစ်ဖန် ၂၅ နှစ်ထိ လူငယ်ဘဝ
၁၀ တန်းကျော်ဘွဲ့လဲရလာ လေ့လာလိုစိတ် အရာရာ
ဘဝနောင်ရေး စဉ်းစားတတ်ရင်းလေ
စွန့်စားတတ်သိလိုစိတ် ပြင်းပြတဲ့အရွယ်လေး။
သက်တော် ငါးဆယ်ထိ လူကြီးဘဝ
အိမ်ထောင်ဦးစီး ရင်သွေးတွေနှင့် စီးပွားရေးပါ ...
အ
- @
ေမြးစတည္းက တို ့ႏုိင္ငံထဲ
ရုိးသားစြာျဖင့္ အတူေနခဲ့
ေက်းလက္၊ၿမိဳ႕သား မခဲြျခား
ႏွစ္ေပါင္းအၾကာ ေနလာခဲ့ၾက။
ဘာသာမတူ မ်ိဳးမတူ၊
ရင္းခ်ာေဆြလုိ လူမ်ိဳးစုံ၊
ဘာသာေပါင္းစုံ ျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း
ကြဲလဲြမႈမဲ့ ေနထိုင္ခဲ့
ရန္ၿငိဳးရန္ၫႊန္႔ မရွိခဲ့၍
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ျပည္သာယာ။
တစ္ရြာတည္းေန တစ္ေရပဲေသာက္
တစ္ဦးေပၚတဦး ယုံၾကည္မႈနဲ ့၊
ညီကုိေမာင္ႏွမ အရင္းလုိ
သံေယာစဥ္ရွိရွိ၊ ခင္မင္စြာေပါ့ေလ။
ခ်မ္းသာဆင္းရဲ အျဖဴအမည္း
မခဲြမျခား ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္
ျပည္ခြင္တဝန္း ၿငိမ္းခ်မ္းသံ။
တို ့မိခင္ျပည္ထဲ
လယ္ကြင္းလယ္ေျမ ျမစ္ကန္ေရ
ေတာကုန္းေတာင္တန္း စိမ္းလန္းခဲ့၊
တို႔မ်ားပုိင္တဲ့ ရတနာေျမ။
ယခုခ်ိန္ခါ နားလည္လြဲကာ
ယံုၾကည္မႈမဲ့ ခ်စ္ႀကိဳးေျဖ
လူယုတ္မ်ိဳးရဲ႕ ပေယာဂေၾကာင့္
ျပည္ပျပည္တြင္း ကြ်န္ဘဝလုိ
ဒုကၡသည္လုိ ခုိလႈံေနရ
အတိတ္ပံုရိပ္ တမ္းတလ်က္။
_ _ _ _ _ _ ****************_ _ _ _ _ _
Sn.Jan,B-27
(၂၉-၀၁-၂၀၂၀)
The Art Garden Rohingya
