ဤခရီး နီးလွန်း၏
ရေးဖွဲ့သူ- မေယုတာရာ
လူ့လောကကြီးထဲ ငိုစပြုရင်းဝင်လာခဲ့
မွေးကင်းစမှ ၅ နှစ်ထိ ကလေးဘဝမှာ
မိဘရင်ခွင်ထဲ ပျော်ပျော်လေးပဲကွယ်
စိုးရိမ်သောက အလျဉ်းမရှိ၊ လောကကြီးက ငါနဲ့တစိမ်း
မိဘထက်ပိုချစ်သူဟူ၍ နတ္ထိပါပဲ။
တစ်ခါ ၁၅ နှစ်အရွယ်ထိ လူကလေးဘဝ
ပူပန်စရာတွေ မတွေးတတ် ကခုန်ကစား စာဖတ် အိပ်ပျော်
မိဘအပြင် ချစ်တတ်သူတိုးလာပြီ ဆရာ၊ဆရာမများ
လောကကြီးက ချစ်စရာကြီးပါလား။
တစ်ဖန် ၂၅ နှစ်ထိ လူငယ်ဘဝ
၁၀ တန်းကျော်ဘွဲ့လဲရလာ လေ့လာလိုစိတ် အရာရာ
ဘဝနောင်ရေး စဉ်းစားတတ်ရင်းလေ
စွန့်စားတတ်သိလိုစိတ် ပြင်းပြတဲ့အရွယ်လေး။
သက်တော် ငါးဆယ်ထိ လူကြီးဘဝ
အိမ်ထောင်ဦးစီး ရင်သွေးတွေနှင့် စီးပွားရေးပါ ...
“႐ို”႕ မ်က္ရည္က်ေနဆဲ
ေရးဖြဲ႕သူ- Austin Jani
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔
ေလ်ာ့ကာသြားလို႔
လက္ေခ်ာင္းခ်ဳိးေရဖို႔သာ
က်န္ေသးရွာ
တို႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးမ်ား။
တေယာက္ေနာက္တေယာက္
ဖမ္းေခၚသြားလို႔
ရြာလိုပံုထား
ေထာင္ထဲမွာ
ခုခ်ိန္ထိ ဖမ္းၿမဲဖမ္းဆဲလား၊၊
တစ္ရြာၿပီးတစ္ရြာ
မီး႐ိႈ႕ပစ္လို႔
ျပာစင္စင္သာ
က်န္ေသးရွာ
အခုခ်ိန္ထိ ေလာင္ျမဲေလာင္ဆဲလား၊၊
လူႀကီးမႂကြင္းလူငယ္ပါ
သတ္ျဖတ္ပစ္လို႔
ေသြးေခ်ာင္းပမာ
စီးဆင္းရွာ
ခုခ်ိန္ထိ မေျခာက္ေသြ႕ပါလား။
မိခင္ေ႐ွ႕ဝယ္ ရင္ေသြးသမီးကို
မုဒိမ္းက်င့္လို႔
တိရစၧာန္ပမာ
ေသနတ္ပစ္သတ္္ရက္လား။
တစ္ေနရာၿပီးတစ္ေနရာ
ေရႊ႕ကာေျပာင္းလို႔
ေနထိုင္ဖို႔ရာ ရိပ္မသာ
ဒုကၡဝန္ထုပ္ တက္ဖိစီးလို႔
ေရွ႕သို႔ဆက္ဖို႔ လမ္းမျမင္သာ
မ်က္ရည္ဝဲဝဲ က်ေနဆဲပါလား။
Sn.Nov,B-17
(၂၉-၁၁-၂၀၁၉)
The Art Garden Rohingya