(အပတ်စဉ်ကဏ္ဍ)
ချစ်မြေမွေးရပ်က ဝေးသနှင့်
ရေးဖွဲ့သူ - ယျာတင် (ရိုဟင်းသား)
သြော် ... ရက်များကုန်မြန်
အိုးအိမ်မဲ့နှင့်၊ သည်ဒုက္ခဝန်
လေးလံဝန်ပိ
ကံတရားလား၊ ကပ်ဆိုးလား
ခါးသီးလွန်းတယ်၊ အို သန်းပေါင်းဒုက္ခ။
သူ့အရပ်မှာ၊ ထူထပ်စွာနေရသည်
မွေးမြေဌာနေကလည်း ဝေးသနှင့်။
ရွာချသည့်မိုး၊ အငြိုးကြီးမို့
တဲခေါင်မိုးပေါက်သည်
သည်မိုးသည်ရေကလည်း ယိုလျက်နှင့်။
ဥတုနွေလ၊ ရောက်ပြန်ကလည်း
တာပလင်တဲများ
မီးနှယ်ပူကြူး၊ လူကရူးသည်
အရိပ်အာဝါသကလည်း မွဲသနှင့်။
ရာသီပြောင်းလဲ၊ ဆောင်းမြူဝဲချိန်
လွန်ကဲစွာအေး
အနွေးဓာတ်ပေး ရင်ခွင်အေးကို
ဘယ်မှာရှာလို့ တွေ့နိုင်လိမ့်။
သဖြန်
ဟိုဘက်တဲမှာ ငိုသံသည်း
ငတ်မွတ်ခြင်း ဒုက္ခနှင့်
မိတဆိုး ကလေး။
သည်ဘက်တဲမှာ ညည်းသံပြည့်
အဆင်မပြေမှု သိန်းသန်းနှင့်
ဟိုတုန်းက သူဌေး။
အို ... ဒုက္ခသည်ဘဝ
အရွယ်စုံတို့၏ရွှေသည်းများ ပြိုကွဲပါသည်
မိမြေကို လွမ်းသောကြောင့်။
_____________________________________
ကဗျာအမျိုးအစား - ညည်းချင်း သဖြန်
_____________________________________
- ...
“႐ို”႕ မ်က္ရည္က်ေနဆဲ
ေရးဖြဲ႕သူ- Austin Jani
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔
ေလ်ာ့ကာသြားလို႔
လက္ေခ်ာင္းခ်ဳိးေရဖို႔သာ
က်န္ေသးရွာ
တို႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးမ်ား။
တေယာက္ေနာက္တေယာက္
ဖမ္းေခၚသြားလို႔
ရြာလိုပံုထား
ေထာင္ထဲမွာ
ခုခ်ိန္ထိ ဖမ္းၿမဲဖမ္းဆဲလား၊၊
တစ္ရြာၿပီးတစ္ရြာ
မီး႐ိႈ႕ပစ္လို႔
ျပာစင္စင္သာ
က်န္ေသးရွာ
အခုခ်ိန္ထိ ေလာင္ျမဲေလာင္ဆဲလား၊၊
လူႀကီးမႂကြင္းလူငယ္ပါ
သတ္ျဖတ္ပစ္လို႔
ေသြးေခ်ာင္းပမာ
စီးဆင္းရွာ
ခုခ်ိန္ထိ မေျခာက္ေသြ႕ပါလား။
မိခင္ေ႐ွ႕ဝယ္ ရင္ေသြးသမီးကို
မုဒိမ္းက်င့္လို႔
တိရစၧာန္ပမာ
ေသနတ္ပစ္သတ္္ရက္လား။
တစ္ေနရာၿပီးတစ္ေနရာ
ေရႊ႕ကာေျပာင္းလို႔
ေနထိုင္ဖို႔ရာ ရိပ္မသာ
ဒုကၡဝန္ထုပ္ တက္ဖိစီးလို႔
ေရွ႕သို႔ဆက္ဖို႔ လမ္းမျမင္သာ
မ်က္ရည္ဝဲဝဲ က်ေနဆဲပါလား။
Sn.Nov,B-17
(၂၉-၁၁-၂၀၁၉)
The Art Garden Rohingya