ဤခရီး နီးလွန်း၏
ရေးဖွဲ့သူ- မေယုတာရာ
လူ့လောကကြီးထဲ ငိုစပြုရင်းဝင်လာခဲ့
မွေးကင်းစမှ ၅ နှစ်ထိ ကလေးဘဝမှာ
မိဘရင်ခွင်ထဲ ပျော်ပျော်လေးပဲကွယ်
စိုးရိမ်သောက အလျဉ်းမရှိ၊ လောကကြီးက ငါနဲ့တစိမ်း
မိဘထက်ပိုချစ်သူဟူ၍ နတ္ထိပါပဲ။
တစ်ခါ ၁၅ နှစ်အရွယ်ထိ လူကလေးဘဝ
ပူပန်စရာတွေ မတွေးတတ် ကခုန်ကစား စာဖတ် အိပ်ပျော်
မိဘအပြင် ချစ်တတ်သူတိုးလာပြီ ဆရာ၊ဆရာမများ
လောကကြီးက ချစ်စရာကြီးပါလား။
တစ်ဖန် ၂၅ နှစ်ထိ လူငယ်ဘဝ
၁၀ တန်းကျော်ဘွဲ့လဲရလာ လေ့လာလိုစိတ် အရာရာ
ဘဝနောင်ရေး စဉ်းစားတတ်ရင်းလေ
စွန့်စားတတ်သိလိုစိတ် ပြင်းပြတဲ့အရွယ်လေး။
သက်တော် ငါးဆယ်ထိ လူကြီးဘဝ
အိမ်ထောင်ဦးစီး ရင်သွေးတွေနှင့် စီးပွားရေးပါ ...
” ျပန္လည္တမ္းတ တကၠသုိလ္ဘဝ”
ေရးဖြဲ႔သူ – Jahangir Alam
ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ လက္တြဲရင္းႏွင့္
ေပ်ာ္စရာေန႔ရက္ ျဖတ္သန္းခ့ဲၾက
ထိုဘဝက တိုေတာင္းလွလည္း
ေမ့ဖို႔ရန္မွာ တကယ္ခက္။
ခြဲျခားမႈၾကား ေပ်ာ္ခြင့္႐ွာရ
အနာအသာ ေဝမွ်ခံစား
အျပံဳးမပ်က္ ျဖတ္သန္းခ့ဲတာ
ေမ့ရခက္တ့ဲ တကၠသုိလ္ေန႔ရက္။
ေက်ာင္းေျပးအတူ မိုးေရမမူ
႐ုပ္႐ွင္႐ုံးသြား အတူၾကည့္ၾက
ေဘာလံုးအတူ သြားကန္ခ့ဲတာ
ထိုေန႔ရက္ေတြ ျပန္လည္တမ္းတ
ျပန္မရႏိုင္တ့ဲ တကၠသုိလ္ဘဝ။
ဒီဇင္ဘာလ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ
ေငြႏွင္းစက္မ်ား က်ေနခ်ိန္က
င႐ုတ္စိမ္းနဲ႔ ၾကက္ခ်က္စားတာ
ထိုထိုညေတြ ျပန္တမ္းတခ်ိန္
ျပန္ရခ်င္မိ တကၠသိုလ္ဘဝ။
ေႏြရာသီက ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ
ကုိယ့္ရြာကုိယ္ရပ္ အသီးသီးျပန္ၾက
၂၀၁၂ ၿဂိဳလ္ဆိုး ဝင္ေမႊခ့ဲေတာ့
ေပ်ာ္စရာ တကၠသုိလ္ဘဝ
မထင္မွတ္ဘဲ အဆုံးသတ္သြား။
ႏွစ္ႏွစ္ဆိုတ့ဲ တကၠသုိလ္ေန႔ရက္
ငါေတာ့ တစ္သက္ေမ့ရခက္။
ခ်စ္ရခင္ရ သူငယ္ခ်င္းမ်ား
ေရာက္ေလရာမွာ အစစအရာရာ
“အဆင္ေျပပါေစ” ဆုေလးေတာင္းရင္း
အျမဲသတိရပါလ်က္။
Sn.Jan, B-06
(7-1-2020)
The Art Garden Rohingya