"အနာဂတ်ပျောက် ရိုဟင်းသား"
နေရပ်စွန့်ကာ အသက်ကယ်ဖို့
ရောက်ရနေရ သူများပြည်သို့
သိုက်မဲ့ငှက်ပမာ ဘဝကံနှင့်
အားကိုးရာမဲ့ လမ်းလည်းတလွှဲ
ပင်လယ်ထဲမျော သစ်ငုတ်သဏ္ဌာန်
ကမ်းပျောက်လေရှာ ရိုဟင်းသား။
နလှန်ထူဖို့ စိတ်ကူးနှင့်မို့
ရုန်းကန်ထလည်း ငါးစာဖြစ်ရ
ကမ်းစမမြင် ပင်လယ်ပြင်ထဲ
ဂူတွင်းပျက်ခံ ပုရွက်ဆိတ်သို့
နစ်မြှုပ်လို့သေ ဇီဝန်အသက်
မနက်ဖြန်ပျောက်ရှာ ရိုဟင်းသား။
ကိုယ့်ပြည်တွယ်တာ ပြန်ခရီးမျှော်လို့
ဖြုတ်ကျနေတဲ့ ဥက္ကာပျံလို
သက်ကြီးအိုရွယ် နိဂုံးချုပ်နေပြီ
ကျန်ရစ်သားသမီး ရိပ်မဲ့ပင်လည်း
အခါမစေ့ ကြွေကျလုမတတ်
အနာဂတ်ပျောက်ရှာ ရိုဟင်းသား။
နောင်လာနောင်သား လက်ကမ်းဆက်ဖို့
သင့်ရာစာပေ သင်ခွင့်မရ
လှောင်အိမ်ပိတ်ခံ ကျေးငှက်ဟန်
လိုရာပန်းတိုင် မလှမ်းရှာလို့
တိတ်ဆိတ်နေရ လူအပမာ
ဘဝပျောက်လေရှာ ရိုဟင်းသား။
— မိုဟာမတ်ရှားဟ်
Editorial Team
(7-4-2024)
ေက်ာက္႐ုပ္ျဖစ္ ေမတၱာစစ္
ေရးဖြဲ႕သူ- ႐ိုေခ်
ပန္းဝါတိုက္ပြဲတုန္းဝယ္
ေရဟုန္းဟုန္းစီးေနတဲ့ နတ္ျမစ္ကိုလ
ေဖာင္စစ္သဖြယ္ ကူမခဲ့တဲ့
ေရသူမရဲ႕ ေမတၱာဟာ
စိတ္ထဲနက္မွာ စူးသြားရွာ
မဟာသူရဲေကာင္း ဗႏၶဴလ။
နယ္ခ်ဲ႕ကို အပိုင္တိုက္လို႔
ဆိုက္ျပန္ခရီးဝယ္ ေရသူမယ့္ေက်းဇူး
သတိမူလ်က္ ခရီးဝက္မွာပင္
ဘဝေျပာင္းကာ ေနရစ္ရွာ
သာေမာင္းေတာ ႐ိုေျမခ်စ္ဆိုတဲ့
နတ္ျမစ္ ေစာင့္ျမိဳ႕မ။
ေရသူမလဲ ျမစ္ထဲမေနသာပ
ၿမိဳ႕ေပၚလယ္ အခိုင္တက္လို႔
ခ်စ္မက္ေမာင္ ဗႏၶဴလနဲ႔
ဆံုစည္းဖို႔သာ ေစာင့္ႀကိဳလ်က္ေန
နာရီစင္ဆိုတဲ့ နန္းျမင့္ေတာ္နဲ႔ေလး။
ခ်စ္စစ္ေမတၱာ ႀကိဳးလြန္းက်စ္လို႔
အရိွန္မသတ္ ေမတၱာေဇာျဖင့္
ေမွ်ာ္ကိုးလ်က္သာ ႏွစ္မ်ားၾကာေလ
ေက်ာက္႐ုပ္မာ ျဖစ္ပင္ရေသာ္လည္း
ရင္ေတာ္တြင္း၌ က်ဳိက္ဆူေနတဲ့
ခ်စ္သူႏွစ္ပါးရဲ႕ ေမတၱာေမႊးနံ႔ဟာ
ၿမိဳ႕ပတ္ဝန္းကို သင္းပ်ံ႕တဲ့ေလး။
27-5-2019
The Art Garden Rohingya