"အနာဂတ်ပျောက် ရိုဟင်းသား"
နေရပ်စွန့်ကာ အသက်ကယ်ဖို့
ရောက်ရနေရ သူများပြည်သို့
သိုက်မဲ့ငှက်ပမာ ဘဝကံနှင့်
အားကိုးရာမဲ့ လမ်းလည်းတလွှဲ
ပင်လယ်ထဲမျော သစ်ငုတ်သဏ္ဌာန်
ကမ်းပျောက်လေရှာ ရိုဟင်းသား။
နလှန်ထူဖို့ စိတ်ကူးနှင့်မို့
ရုန်းကန်ထလည်း ငါးစာဖြစ်ရ
ကမ်းစမမြင် ပင်လယ်ပြင်ထဲ
ဂူတွင်းပျက်ခံ ပုရွက်ဆိတ်သို့
နစ်မြှုပ်လို့သေ ဇီဝန်အသက်
မနက်ဖြန်ပျောက်ရှာ ရိုဟင်းသား။
ကိုယ့်ပြည်တွယ်တာ ပြန်ခရီးမျှော်လို့
ဖြုတ်ကျနေတဲ့ ဥက္ကာပျံလို
သက်ကြီးအိုရွယ် နိဂုံးချုပ်နေပြီ
ကျန်ရစ်သားသမီး ရိပ်မဲ့ပင်လည်း
အခါမစေ့ ကြွေကျလုမတတ်
အနာဂတ်ပျောက်ရှာ ရိုဟင်းသား။
နောင်လာနောင်သား လက်ကမ်းဆက်ဖို့
သင့်ရာစာပေ သင်ခွင့်မရ
လှောင်အိမ်ပိတ်ခံ ကျေးငှက်ဟန်
လိုရာပန်းတိုင် မလှမ်းရှာလို့
တိတ်ဆိတ်နေရ လူအပမာ
ဘဝပျောက်လေရှာ ရိုဟင်းသား။
— မိုဟာမတ်ရှားဟ်
Editorial Team
(7-4-2024)
ညီေလးသုိ႔ မွာတမ္း (၁)
ေရးဖြဲ႔သူ – ယ်ာတင္ (႐ိုဟင္းသား)
ညီေလး ...
ေလာကရဲ႕မာယာမ်ားတ့ဲ အေကြ႔မွာ
ခလုတ္တိုက္မိတ့ဲအခါေပါ့
ကဗ်ာတိုတစ္ပုဒ္
မရည္ရြယ္မိဘဲ ညည္းျဖစ္မိသလား။
ဘဝမွာ အေကြ႔အလွည့္ေတြမ်ားတယ္
ဘဝမွာ အနိမ့္အျမင့္ေတြ မ်ားတယ္
မနက္မိုးလင္းရင္ အသက္႐ွင္ေနတာေတြ႔ေတာ့
ျပံဳးျဖစ္မိတ့ဲအခါလည္းရိွတယ္
ေန႔တာကုိ ရင္ဆိုင္ဖို႔ရာ
ႀကိဳၿပီး ရင္ေမာတာလည္းရိွမယ္
ငါ့ညီေလး ....
လူတကာထက္ မာေက်ာဖို႔ လိုတယ္။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ
အခ်ိန္တန္ရင္ ...
အေ႐ွ႕ဖက္က ေနထြက္လာၿပီး
"ေန႔" ျဖစ္လာတယ္
အေနာက္ဖက္သုိ႔ ေနဝင္သြားၿပီး
"ည" ျဖစ္လာတယ္။
ငါတို႔ဟာ အ့ဲဒီအမွန္တရားစက္ဝန္းမွာ
မလိုက္ခ်င္လည္း လိုက္လည္ေနရတ့ဲ
သက္တမ္းတို ခရီးသည္ေတြ ျဖစ္တယ္။
"ေအာက္စီဂ်င္ဟာ
ေလျပည္ေလညင္းမွာရိွေနသလိုပဲ
မုန္တိုင္းရဲ႕တိုက္ေလထဲမွာလည္းရိွတယ္" တ့ဲ။
ငါ့ညီေလး ...
အဆိုးထဲက အေကာင္းကုိ ျမင္တတ္ဖို႔လိုတယ္။
အဓိကက ...
မင္းအတြက္ မင္း ...
မင္းကုိ လိုအပ္ေနသူေတြအတြက္ မင္း
အသက္႐ွင္ေနေပးဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
ငါ့ ညီေလး ...
ေလာကဓံတရားကုိ
အားပါတရ တစ္ခ်က္ျပံဳးျပလိုက္စမ္းပါ။
ဒါဟာ ... ေအာင္ျမင္မႈကုိ
မင္းဆီေရြ႕လာဖို႔ လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္တာပါပဲ။
Sn.Sep,B-09
(25-09-2019)
The Art Garden Rohingya