ဤခရီး နီးလွန်း၏
ရေးဖွဲ့သူ- မေယုတာရာ
လူ့လောကကြီးထဲ ငိုစပြုရင်းဝင်လာခဲ့
မွေးကင်းစမှ ၅ နှစ်ထိ ကလေးဘဝမှာ
မိဘရင်ခွင်ထဲ ပျော်ပျော်လေးပဲကွယ်
စိုးရိမ်သောက အလျဉ်းမရှိ၊ လောကကြီးက ငါနဲ့တစိမ်း
မိဘထက်ပိုချစ်သူဟူ၍ နတ္ထိပါပဲ။
တစ်ခါ ၁၅ နှစ်အရွယ်ထိ လူကလေးဘဝ
ပူပန်စရာတွေ မတွေးတတ် ကခုန်ကစား စာဖတ် အိပ်ပျော်
မိဘအပြင် ချစ်တတ်သူတိုးလာပြီ ဆရာ၊ဆရာမများ
လောကကြီးက ချစ်စရာကြီးပါလား။
တစ်ဖန် ၂၅ နှစ်ထိ လူငယ်ဘဝ
၁၀ တန်းကျော်ဘွဲ့လဲရလာ လေ့လာလိုစိတ် အရာရာ
ဘဝနောင်ရေး စဉ်းစားတတ်ရင်းလေ
စွန့်စားတတ်သိလိုစိတ် ပြင်းပြတဲ့အရွယ်လေး။
သက်တော် ငါးဆယ်ထိ လူကြီးဘဝ
အိမ်ထောင်ဦးစီး ရင်သွေးတွေနှင့် စီးပွားရေးပါ ...
ဒုကၡသည္ ဘဝ
ေရးဖြဲ႔သူ – Shahida Win
အရိပ္ေခါင္သည့္ ေတာင္ကတံုးဝယ္
ေလ-မိုးဒဏ္ၾကား ဒုကၡသည္တဲ။
ေနကပူကဲ မိုးေရလွ်ံႏွင့္
ေသြးလန္႔လို႔တုန္ ကမ္းကုန္ခ်မ္းလို႔
ၾကမ္းတမ္းလြန္းသည့္ ရာသီဒဏ္စုံ
အလူးအလဲ ႀကံဳျဖတ္ရ။
လူႀကီးသူႀကီး၊ ကေလးသူငယ္
ေယာက်္ား မိန္းမ အရြယ္မေရြး
အရွက္သိကၡာ ေဘးဖယ္ကာႏွင့္
သူထက္ငါသာ ဦးေအာင္သြား၍
သူေတာင္းစား ပမာ
အလုအယက္ တန္းစီရသည္
ဝမ္းတစ္ထြာဖို႔ ဝမ္းစာရိကၡာ
လက္ျဖန္႔ရယူ ဝမ္းေက်ာင္းရ။
လူလူခ်င္းပင္ ႏိုင္ထက္စီးနင္း
ၾကင္နာမႈမ့ဲ သတ္ျဖတ္ကာျဖင့္
အမိေျမမွ ႏွင္ထုတ္ခံရ၍
တိုင္းတစ္ပါးမွာ အသက္ဆက္ရ။
အပယ္ခံလူသား ဒုကၡသည္ဘဝႏွင့္
သူ႔ေက်ာေပၚဝယ္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ပမာ
ေလွာင္ပိတ္မႈထဲ ခိုလံႈရင္းျဖင့္
ဘဝေန႔ရက္ ျဖတ္သန္းေနရ။
႐ိုဟင္ဂ်ာအျဖစ္ ေမြးဖြားျခင္းက
ျပစ္မႈတစ္ခုလား ကံဆိုးမႈလား။
အိမ္ျပန္လမ္းက မေရရာ
အနာဂတ္လည္း မေသခ်ာဘူး။
အဖိႏွိပ္ခံဆံုး ဂုဏ္ပုဒ္အဆင့္ကုိ
ဆက္ကာငါတို႔ မထမ္းလိုဘူး
လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ လူ႔တန္ဖိုးျဖင့္
လူလိုသူလို ႐ွင္သန္ခြင့္ကုိ
ငါတို႔ တကယ္ ရခ်င္မိၿပီ။
Sn. Nov, B-11
(10-11-2019)
The Art Garden Rohingya